تنباکو (لات. Nicotiana) سرده ای از گیاهان از خانواده solanaceous (لات. Solanaceae) است. این خانواده با اقوام آشکار تنباکو مانند گوجه‌فرنگی، بادمجان، فلفل دلمه‌ای ، سیب‌زمینی، شمشاد (که بیشتر به عنوان گوجی بری شناخته می‌شود) و همچنین برخی از گیاهان بسیار سمی مانند بلادونا، داتورا و حنبانه هم خانواده است.

به عنوان مثال اکثر گیاهان سولاناسه، تنباکو از مناطق نیمه گرمسیری آمریکا به اروپا آورده شد.

تصور می‌شود که اولین اروپایی‌هایی که تنباکو را دیدند، شرکت‌کنندگان اکسپدیشن کلمب بودند که در واقع اولین برگ‌های تنباکو را با خود به اروپا آوردند. با این حال، دانه ها با سفر دوم به اسپانیا رسیدند: آنها در سال 1496 توسط راهبی به نام رومن پانو به آنجا آورده شدند.

سال 1560 برای تاریخ توزیع تنباکو در سراسر اروپا مهم بود. ژان نیکوت، دیپلمات فرانسوی که در آن زمان سفیر فرانسه در پرتغال بود، تنباکو را به کاترین مدیچی، ملکه فرانسه، به عنوان دارویی برای درمان میگرن داد. به افتخار نیکوت، تنباکو نام گیاهی نیکوتین را دریافت کرد و بعدها، آلکالوئیدی که از این گیاه به دست می‌آمد، نیکوتین نام گرفت. برگ های خشک تنباکو حاوی حدود 1 تا 5 درصد نیکوتین است. علاوه بر نیکوتین، تنباکو حاوی آلکالوئیدهای دیگری است، به عنوان مثال، هارمین، هارمالین و تتراهیدروهارمین که مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) هستند، که آنها را به داروهای ضد افسردگی خاصی مرتبط می کند که به همان شیوه عمل می کنند. مجموعه این ترکیبات به دود تنباکو اثر انتوژنیک (که در لغت به معنای “تولید درون الهی” است) می دهد، که در واقع به قبایل بومی آمریکا اجازه می دهد از آن در اعمال شمنی خود استفاده کنند تا وارد “حالت های تغییر یافته عرفانی آگاهی شوند”. ‘. با این حال، هیچ یک از اینها به صنعت عطرسازی مدرن مربوط نمی شود، زیرا مواد خام طبیعی معطر استخراج شده از تنباکو حاوی نیکوتین یا هیچ آلکالوئید دیگری نیستند.

این واقعیت که تنباکو حاوی مواد فعال فیزیولوژیکی است در اوایل قرن ششم قبل از میلاد شناخته شده بود: شواهدی وجود دارد که تنباکو قبلاً کشت شده است. مورخان فکر می کنند که در قرن اول قبل از میلاد، مایاها قبلاً در طی مراسم مذهبی نه چندان مکرر خود تنباکو می کشیدند، اما اولین شواهد مادی آن تصاویر روی ظروف سفالی از گواتمالا (قرن VII-XI) است. چندین نوع تنباکو در طول تاریخ کشت شده است. مردم در درجه اول انواع Nicotiana tabacum (تنباکو ژنریک یا تنباکو Brightleaf) را پرورش می دهند. هر ساله در منطقه ای به مساحت بیش از 4 میلیون هکتار، حدود 7 میلیون تن (!!) تنباکو کشت می شود که قسمت عمده آن در تولید محصولات تنباکو استفاده می شود. چین پیشرو در بازار است (با بیش از 2.5 میلیون تن تنباکو کشت سالانه)، پس از آن هند و برزیل، در حالی که ایالات متحده حدود 450 هزار تن تنباکو در سال تولید می کند.

انواع خاصی از تنباکو، به عنوان مثال، تنباکوی یاسمین/شیرین یا بالدار (لاتینی Nicotiana alata، گاهی اوقات نیکوتیانا affinis در اوایل تاریخ نامیده می‌شود)، تنباکوی آزتک یا قوی (لاتی Nicotiana rustica) یا توتون پتونیا (لاتی Nicotiana petunoides; از طرفی، گل اطلسی از بستگان بسیار نزدیک تنباکو است و همچنین متعلق به خانواده solanaceous است) دارای گلهای بسیار معطر است. مردم از این گل‌ها تنباکو کاملاً خانگی درست می‌کنند که عطر گلی عمیقی با نت‌های بنفشه، میخک، ادویه و میوه‌های خشک دارد، اما این ماده در مقیاس صنعتی تولید نمی‌شود. تنباکو از برگ‌های خشک شده تنباکو مشتق شده است و در اینجا اساساً طبق کتاب آمده است: ابتدا برگ‌ها با اتر نفتی یا هگزان ترکیب می‌شوند (قبلاً از بنزول نیز برای این منظور استفاده می‌کردند) و بتن حاصل با با خیساندن در اتانول استخراج می‌شود. . ارقام ویرجینیایی آنهایی هستند که بیشتر برای تولید مطلق استفاده می شوند، مردم به ندرت از گونه های بورلی، به اصطلاح شرقی (ترکی) و لاذقیه (که در سوریه و قبرس رشد می کنند) استفاده می کنند؛ پس از خشک شدن اولیه، این نوع تنباکو در آتش پخته می شود. با نگاهی به آینده، اجازه دهید فقط بگویم که کریستوفر شلدریک تلاش کرد تا رایحه آن نوع تنباکو را در Fumerie Turque خود که تحت القاء دقیق سرژ لوتنز ایجاد شده بود، بازتولید کند. Tobacco absolute یک توده نیمه جامد قهوه ای تیره با بوی تقریباً زننده است که به سختی یادآور بوی تنباکو پیپ است. مطلق ساخته شده به صورت کلاسیک نسبتاً رنگی است که ممکن است منجر به مشکلاتی شود (رنگ‌آمیزی لباس و پوست) و به همین دلیل است که اغلب رنگ‌های اضافی نیز از بین می‌رود. روش کمی متفاوت است: ابتدا استخراج اولیه را انجام می دهند، سپس یک حلال مخصوص با جوش بالا اضافه می کنند و یک تقطیر انجام می دهند که در نتیجه یک مایع چسبناک با رنگ ضعیف ایجاد می شود. عصاره‌های تنباکو وقتی به شدت رقیق می‌شوند، عطر مشخصه‌ی تنباکو-سیگاری خود را به دست می‌آورند: تا حدودی شیرین، علفی، چوبی، کمی خزه‌دار، با نت‌هایی از یونجه، چای، عسل، میوه‌های خشک و رایحه‌هایی از گل، چرم و شکلات. Tobacco absolute نه تنها در عطرهای با مضمون تنباکو استفاده می شود، زیرا در مقادیر کم به عطرهای آلدهیدی عمق و شخصیت می بخشد و مقداری خشکی معمولی را به فوگرها و ترکیبات شرقی می بخشد. نت‌های تنباکو به خوبی با چوب صندل، کرچک، لبدانوم، مریم گلی، وتیور، سدر و زنبق بنفش ترکیب می‌شوند. مطلقی که از نظر عطر تا حدودی شبیه به تنباکو است، ماده طبیعی دیگری است – مطلق ستاره فروزان (لاتیتری Liatris odoratissima)، گیاهی از خانواده ستاره ها (لاتی Asteraceae): شیرین، گیاهی-کومارین، با ته رنگ های وانیل ترکیب Liatris absolute با مشک، هلیوتروپین، یونون ها و دارچین، یک آکورد پودری بسیار جالب و خشک ایجاد می کند. مانند توتون مطلق، لیاتریس مطلق را می توان با موفقیت با خزه بلوط، لاندانوم، اسطوخودوس، بخور، سالیسیلات، میخک، پاتچولی و بسیاری از مواد دیگر ترکیب کرد. ترکیب شیمیایی عطر تنباکو بسیار غنی و متنوع است. بزرگ‌ترین عواملی که در شکل‌دهی رایحه تنباکوی آن نقش دارند، کاروتنوئیدها هستند: یونون‌ها و مشتقات فراوان آن، داماسکنون، ادولان و مشتقات آن، تآسپیران‌ها (اجزای مهم رایحه چای و اسمانتوس)، سافرانال، مگاستیگماتروس که در آن نیز وجود دارد. ، اما یکی از نقش های اصلی را در اینجا ایفا می کند. Symrise و برخی شرکت های دیگر آن را با نام تجاری Tabanon تولید می کنند. مانند هر ماده طبیعی، توتون مطلق حاوی ترپنوئیدهای زیادی است: لینالول، اکسید لینالول، لیمونن، ژرانیل استون، فارنسیل استون و بسیاری دیگر. به طور کلی، استرها با همه تنوع خود در رایحه تنباکو وجود دارند. نقش مهمی توسط فنل ها (کرزول ها، گایاکول ها، اوژنول و آنالوگ های آن) ایفا می شود که یک آکورد دارویی و کمی درمان شده را شکل می دهد. مشتقات پیرازین لحن برشته‌ای مغزی می‌دهند، در حالی که مشتقات فوران رایحه کاراملی ایجاد می‌کنند: اثر فوران 2-استیل (شیرین، بالزامیک، برشته شده، همراه با نارگیل، بادام و قهوه) را می‌توان در Hugo Boss Baldessarini مشاهده کرد. توتون مطلق همچنین حاوی لاکتون است: اول از همه، گاما آندکالاکتون هلویی و لاکتون ویسکی نارگیلی مغزدار با ته رنگ دانه های تونکا، شکر کاراملی و کرفس. کومارین به تنباکو نت یونجه تا حدودی شیرین می دهد (کومارین همراه با بنزآلدئید، آکورد بسیار قابل تشخیص بادام و گیلاس را ایجاد می کند)، در حالی که ماکرولاکتون ها، عمدتاً پنتادکانولید، رنگ مشکی نسبتاً قابل درک را ایجاد می کنند. در میان رایحه‌هایی که رایحه تنباکو را شکل می‌دهند، حتی آمبروکسان و برخی ترکیبات مشابه را می‌یابیم: آنها آکورد کهربا را با تمام جنبه‌های متعددش به رایحه تنباکو می‌بخشند. در میان رایحه‌های شکل دهنده رایحه تنباکوی مصنوعی، ما ترکیباتی با ساختار بسیار متفاوت پیدا می‌کنیم: بسیاری از کاریوتنوئیدهای مصنوعی دارای نت تنباکو هستند که ولتونال، محصول بدوکی، یکی از درخشان‌ترین نمونه‌های آن است: رایحه شدید بنفش-یونون با تن تنباکوی متمایز.

آکورد میوه ای تمشک-انار. بسیاری از مواد چوبی کهربایی دارای جنبه تنباکویی هستند: کفالیس، تریموفیکس، توباکارول (مشتق مصنوعی اکسید کاریوفیلن). بسیاری از اجزای جزئی عطر تنباکو ترکیبات حاوی نیتروژن هستند که اصلاً برای آروماشیمی معمولی نیست. برخی از هتروسیکل‌های مصنوعی و ترکیبات نیتروژنی در صنعت عطرسازی در مقادیر نانو استفاده می‌شوند تا نت تنباکو غنی‌تر، زنده‌تر و با کنتراست بالاتر شوند. به عنوان مثال، تاباکول یک ترکیب بوی بسیار شدید است، اما وقتی به شدت رقیق شود، رایحه ای برشته، آجیلی، کمی گوشتی با ته رنگ های فنولی و فلزی به دست می آورد، در حالی که موسنات «برادر بزرگ» آن کمتر تهاجمی است و دارای مقداری عطر و یلانگ جالب است. نت های یلانگ متیل نیکوتینات نت‌های معطر تند و گرم را با تن تنباکویی متمایز ترکیب می‌کند، در حالی که داماسکنین (علی‌رغم نامش، نسبت نزدیک به آنترانیلات‌ها) ترکیبی از تنباکو و نت‌های گلی است. Tonkavert نیز ممکن است ترکیب جالبی به نظر برسد: از نظر شیمیایی، این یک نیتریل است، اما می توان نت های دانه های تونکا و تنباکو را در رایحه آن تشخیص داد. عطرهای زیادی با مضمون تنباکو وجود دارد، بنابراین هیچ فایده ای ندارد که حتی عطرهایی را که حاوی برخی از نسخه های کلمه “تنباکو” در نام خود هستند ذکر کنیم. مردم اغلب از Caron’s Tabac Blondas یکی از معروف ترین عطرهای تنباکو یاد می کنند، اما این عطر بیشتر چرمی Isobutyl Quinoline است، یعنی چرم در سس وانیلی با رایحه هایی از میخک و زنبق. بسیاری عطر سیگار Remy Latour را به یاد می آورند و دوست دارند، که عملا عطری تک نت بود (تباکوی پیپ نت ستاره ای در آنجا بود)، بسیار «دماسکن و میوه خشک». یکی از عطرهای تنباکوی مورد علاقه من، Jasmin et Cigarette از Etat Libre d’Orange است که رایحه ای واقع گرایانه از یک بسته سیگار غرق در آب ناخواسته است. “کتابخانه عطر” Demeter چندین ترکیب تک ترکیبی پیرامون موضوع تنباکو Pipe Tobacco، Whisky Tobacco، This Is Not A Pipe و Humidor ارائه می دهد. Tobacco Vanille، عطری است که توسط Olivier Guillotin برای تام فورد در سال 2007 ایجاد شد، هنگامی که صحبت از توافق تنباکو در صنعت عطر به میان می آید، به معیار جدیدی تبدیل شد: دیگران سعی کردند آن ساختار داماسکون-وانیل- تنباکو را کپی کرده و بازسازی کنند، که به شدت با ایزو ترکیب شده بود. E-Super، بارها بی‌شماری بود و در میان آن‌ها نیز آهنگ‌های نسبتاً مناسبی وجود داشت، مانند: تنباکو فرانک بوکلت، فایدون تاباک روژ، مجسمه نیکوس، شب خدا. فورد همچنین فعالانه به توسعه تم تنباکو ادامه داد و Tobacco Oud و Tobacco Oud Intenseafter اولین فیلم پرفروش را تولید کرد. همچنین تعداد زیادی عطر فانتزی وجود دارد که گاهی اوقات از نت تنباکو در زمینه ای نسبتاً غیرعادی استفاده می شود: به عنوان مثال. عطر دمپایر تاباک با آکورد عسل نرگس، به همراه نت تارت و سوخته جاودانه. بادیان-آبی Tabac Licorii توسط Maison Incens. سپس رام، هل و دارچین دزدان دریایی از Comptoir Sud Pacifique’s Rhum & Tabac وجود دارد. چرم و اسطوخودوس Cuir Tabacby David Jourquin; تنباکو با ماندارین و آویشن در Jo Malone’s Tobacco & Mandarin – Yan Vasnier یک ترفند هوشمندانه را در این عطر با زدن آکوردهای کلیدی روی تیمول انجام داد که انگار اولی مروارید بود، تیمول بخش مهمی از هر سه ماده فوق الذکر است. من فکر می کنم که شما به راحتی می توانید این لیست از عطرهای فوق العاده را خودتان حتما تست کنید ! FDA و Fragrantica به شما هشدار می دهند: سیگار کشیدن برای سلامتی شما مضر است. در همین حال، عطرها، از جمله عطرهایی با تم تنباکو، کاملا بی ضرر هستند و همیشه می توانند روحیه شما را بالا ببرند.